Geraint
Ik stond voor het rode verkeerslicht even uit te blazen. Rechtop zittend op het zadel hield ik de paal met de knop vast om mijn evenwicht te bewaren. (Dat blijkt een drukknopmast te heten, maar dat terzijde.)
Een man in een auto — met fietsendrager, dus vast een kenner — roept vanuit het open raampje: ‘Hé, Geraint!’
Dat geeft toch een lekker gevoel.
